ANA KNEŽEVIĆ
Rođena 1976. u Beogradu. Diplomirala slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 2002. Studirala slikarstvo na Massachusetts College of Art u Bostonu 2003/04. Samostalne izložbe i projekti : 2011‘ From the Limbic Depths’DOB Galerija, Beograd/2010 'Raison d'etre' Galerija HAOS, Beograd / 2009 ‘Linije želje, Galerija Nadežda Petrović, Čačak / 2009 ‘Infra-Thin’, Festival nauke, ENS, Pariz, Francuska / 2009 ‘Glasnik svetlosti’, Belville, Univerzijada, Beograd / 2007 ‘Zvuk svetla’, Galerija Beograd, Beograd / 2007 ‘Ukrštanja’ , u okviru manifestacije ‘Dani Beograda’, Beograd / 2006 'Radio Light 487796’ Cluster, povodom 150 godina od rodjenja Nikole Tesle, Trg Republike, Beogard / 2005 ‘Ozvučena praznina’, Planetarijum, Beograd (BELEF 2005) / 2003 ‘Sounded vision’, Galerija Patricia Doran, Massachusetts College of Art, Boston, Sjedinjene Američke Države / 2002 ‘®evolucija’, Galerija Zavoda za proučavanje kulturnog razvitka, Beograd / 2000 ‘Pre igre’, Galerija SKC, Beograd.
Nagrade: II nagrada na konkursu Sekretarijata za kulturu gradske skupštine za koncept i idejno rešenje manifestacionog programa “Dana Beograda”, 2007, II nagrada za crtez iz Fonda ' Vladimir Velickovic za 2009
Unutrašnja simetrija /svetlosno zvučna instalacija
Sve fundamentalne teorije u fizici danas sadrže neke simetrije. Osnovni principi simetrije diktiraju osnove fizičkih zakona i definešu osnovne prirodne zakone.
ITS ima tri gotovo formalno simetrična prostora . Ipak prostor ne poseduje apsolutnu simetriju a uvođenjem prostorno geometrijskog crteža i zvuka namera mi je da aktiviram posmatrača na putu harmonije. Sinergija unutarnjieg prostora posmatrača i ritmova prostorne geometrije u koju fizički ulazi osnova je za osećanje harmonije. Nazivom instalacije ‘unutrašnja simetrija’ želim da nagovestim i usmerim doživljaj prostora.
Harmoničan zvuk kojim bi bio ispunjen prostor ITS -a bio bi pokretač simetrije koja nije formalna, on je inicijator za integraciju unutrašnjeg i prostora kroz koji se posmatrač kreće u kome su geometrijskim crtežom trasirane putanje koje traže prostorno senzibilisanog posmatrača za ostvarivanje potencijalne simetrije. Na ovaj način posmatrač je aktivni učesnik prostorne instalacije jer ima priliku da uđe u unutrašnju strukturu, prođe kroz polje crteža i obzirom da oblikujem prazninu prostora a ne konkretnu materijalnu formu, da misaono/emotivno formira sliku prostora koja je drugačija za svakog posmatrača. Ovakvim pristupom otvara se prostor reflesije i sazvučja unutrašnjeg prostora posmatrača i stvarnog prostora galerije .